عوارض قرص متفورمین متفورمین دارویی است که به عنوان کاهنده قند خون در درمان دیابت نوع دو دیابت غیروابسته به انسولین بکارمی رود اما بعضی از آن برای لاغر شدن استفاده می کنند اما باید بدانید که لاغری از عوارض این قرص می باشد نه نتایج درمانی اش در ادامه به این موضوع اشاره شده است
متفورمین چیست؟
محققین اخیراً بیان کرده اند که متفورمین (METFORMIN) در کاهش وزن افراد جوان چاق و غیر دیابتی موثر است. متفورمین برای درمان بیماران دیابتی استفاده می شود.
مطالعات زیادی در گذشته نشان می داد که مصرف کوتاه مدت متفورمین باعث کاهش وزن افراد چاق می شود.
متفورمین نمی گذارد قند از کبد وارد جریان خون شود. هنگامی که قبل از صرف غذا، این دارو مصرف شود به مقدار قابل توجهی از افزایش قند خون جلوگیری می کند.
افزایش قند خون بعد از خوردن غذا باعث می شود که پانکراس (لوزالمعده) مقدار زیادی انسولین ترشح کند، زیرا هورمون انسولین، قند خون را کاهش می دهد. انسولین مترشحه با تاثیر بر روی مغز باعث ایجاد حس گرسنگی در شما می شود. در نتیجه بیشتر غذا می خورید و کبد چربی بیشتری می سازد و باعث تجمع مقدار زیادی چربی در ناحیه ی شکم می شود.
این بررسی نشان می دهد استفاده از داروی متفورمین به همراه مصرف کم غذاهای شیرین و چرب، وزن افراد جوان چاق را برای مدت ها کاهش می دهد.
همچنین این دارو مقدار قند و کلسترول خون را کاهش می دهد، مقاومت به انسولین را در بیماران دیابتی کم می کند و باعث کاهش جوش (آکنه) در جوانان چاق می شود.
نکته بسیار مهم :
استفاده از قرص متفورمین برای درمان کیست های تخمدان در زنان و درمان نازایی نیز توصیه می شود.
آنچه مسلم است این که متفورمین داروی لاغری نیست. آنچه دوستان شما از آن به عنوان لاغری سخن می گویند، عارضه این دارو است. در واقع آمار ها نشان می دهد ۱۰ تا ۱۵ درصد افرادی که به دلایل مختلف مانند نیاز به تحریک تخمک گذاری تخمدان ها یا تثبیت قند خون از این دارو استفاده می کنند، دچار کاهش وزن می شوند.
از این رو توصیه می شود هیچگاه به صورت خودسرانه و با هدف لاغر شدن از این دارو استفاده نکنید، چرا که ممکن است دچار بهم ریختگی ترشحات هورمونی و بروز عوارضی جبران ناپذیر شوید.
عوارض متفورمین
مصرف داروهای شیمیایی معمولا با عوارضی همراه است که این عوارض در برخی از افراد با شدت بیشتری دیده می شود. مصرف خودسرانه داروها می تواند باعث تشدید هر چه بیشتر عوارض شود. داروی متفورمین در ابتدای زمان مصرف ممکن است با مقداری معده درد و عوارض گوارشی همراه باشد. به همین دلیل بهتر است این دارو بعد از غذا مصرف شود. متفورمین بهترین اثر خود را بر بیماراین می گذارد که سبزیجات زیاد مصرف می کنند، ضمن اینکه از ورزش و خواب کافی غافل نیستند.
مصرف متفورمین می تواند باعث سوءهاضمه سرفه وگرفتگی صدا، کاهش اشتها، اسهال تنفس سریع و غیرعمیق، تب و لرز، احساس ناخوشی عمومی، کمر درد و پهلو درد، درد عضلانی، مشکلات دفع ادارد و سوزش ادرار شود.
همچنین خواب آلودگی، اضطراب، تاری دید احساس تنگی در قفسه سینه، عرق سرد، اغما، گیجی، پوست سد و رنگ پریده، افسردگی، تنگی نفس، سرگیجه، بالا رفتن ضربان قلب و نبض، احساس گرما، سردرد، احساس گرسنگی، تعریق زیاد، تهوع، عصبی شدن، دیدن کابوس شبانه و قرمزی پوست صورت، گردن و بالاتنه از دیگر عوارض این دارو هستند.
متفورمین می تواند عوارض دیگری چون تشنج، لرزش بدن ، کوتاهی تنفس، اختلال در صحبت کردن، خستگی و ضعف غیرمعمول ، حالت خس خس سینه، اختلالات رفتاری، اختلال در تمرکز حواس، چرت زدن، کم شدن قدرت بدنی و بی قراری را برای فرد ایجاد کند.»
تداخل دارویی:
مصرف همزمان با سولفونیل اوره ها ممکن است موجب بروز هایپوگلیسمی شود. در صورت مصرف همزمان این داروها غلظت خونی گلوکز باید مرتبا ًاندازه گیری شود. در صورت لزوم مصرف متفورمین با انسولین، برای جلوگیری از بروز هایپوگلیسمی و به دست آوردن نسبت مناسب مصرف آنها، در شروع درمان بیمار باید بستری شود. در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین، کلیرانس کلیوی متفورمین ممکن است کاهش یابد. مقدار مصرف متفورمین باید کاهش یابد. در صورت مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد با متفورمین، ممکن است مقدار مصرف داروهای ضد انعقاد احتیاج به تنظیم داشته باشد. برخی داروها ممکن است قند خون را افزایش داده و ازدیاد دوز متفورمین را ضروری نمایند. مهمترین این داروها عبارتند از: بلوکرهای کانال کلسیمی، کورتیکواستروئیدها، استروژن ها، ضد بارداری های هورمونی، ایزونیازید، نیاسین، فنوتیازین ها، فنی توئین، داروهای مقلد سمپاتیک، تیازیدها و دیگر دیورتیک ها، و هورمونهای تیروئیدی. داروهای کاتیونی (آمیلوراید، سایمتیدین، دیگوکسین، مورفین، پروکائین آمید، کینیدین، کینین، رانیتیدین، تریامترن، تریمتوپریم و وانکومایسین) ممکن است با متفورمین در ترشح کلیوی رقابت نموده و سطح آن را افزایش دهند.