یک روان‌شناس گفت: برای رها شدن از گذشته باید یاد بگیریم که ذهن را مدیریت کنیم و هر لحظه نسبت به‌خودمان آگاه باشیم.
«نسرین ریاحی» در گفت‌وگو با ایسنا، با تأکید بر این‌که فراموشی همه خاطرات تلخ و شیرین، انتظار زیادی است که ما از خودمان داریم، اظهار کرد: بیشتر اوقات ذهن در گذشته و یا در آینده سیر می‌کند و کمتر پیش می‌آید که در زمان حال به سر ببرد.
به همین خاطر باید اول یاد بگیریم که ذهن‌مان رادرک کنیم و حواس‌مان باشد که در حال حاضر فکرمان کجاست؛ در واقع ذهن مثل کودکی بازیگوش، مرتب بین گذشته و آینده گردش می‌کند و فقط با آموختن روش‌های به دست گرفتن افسار ذهن، می‌توانیم مانع سفر آن به گذشته‌های نامطلوب شویم. برای این منظور می‌توانیم خیلی محکم و مقتدر به ذهن‌مان دستور ایست دهیم تا نتواند به هرکجا خواست برود.
این روان‌شناس ادامه داد: شاید برای همه ما پیش آمده باشد که هنگام تماشای تلویزیون و یا هنگامی که در تاکسی نشسته‌ایم، ناخودآگاه ذهن‌مان به سمت موضوعی در گذشته منحرف می‌شود و برای دقایقی و ساعاتی و یا حتی چند روز کنترلش را از دست می‌دهیم. در حقیقت اگر آگاه نباشیم که ذهن‌مان در حال سفر به گذشته است، نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم. اما اگر حواس‌مان جمع باشد، به محض این‌که ذهن بخواهد به گذشته سفر کند به آن یک ایست محکم می‌دهیم و از پیش‌روی آن جلوگیری می‌کنیم. مثلا می‌توانیم به خود بگوییم «ساکت، دیگر نمی‌خواهم بیشتر فکر کنم».
وی با بیان این‌که ذهن تا حد معینی گنجایش دارد و باید به نوعی از افکار نامطلوب و دوست‌نداشتنی خالی شود، افزود: گاهی هم پیش می‌آید که ذهن ما آنقدر از وقایع گذشته و اتفاقات پیش‌آمده پر است که انگار ظرف آن پرشده و در حال لبریز شدن است. در این حالت وقایع روزمره مرتب در ذهن مرور می‌شود و نمی‌توان به موضوع دیگری فکر کرد. بهترین کار در این زمان نوشتن است. کافی است هرچه در ذهن داریم بدون هیچ‌گونه انتخابی روی کاغذ بیاوریم و هیچ چیزی را جا نیاندازیم. البته نوشته‌ها باید کامل و صادقانه باشد تا ذهن‌مان نیز کاملا تخلیه شود. مرحله بعدی دورانداختن و یا سوزاندن نوشته‌ها است.
ریاحی در خصوص روابط عاطفی خاطرنشان کرد: برای پیشگیری از آسیب روحی طی مدت آشنایی قبل از ازدواج، باید شناخت‌مان جلوتر از احساس‌مان حرکت کند، چون اگر احساسات زودتر از شناخت پیش برود ممکن است طرفین خیلی زود به هم وابسته شوند و دل کندن سخت شود.
همچنین اگر به هر دلیلی در دوران آشنایی قبل از ازدواج و نامزدی به این نتیجه رسیدیم که باید به طرف مقابل نه بگوییم، بهتر است که صادق باشیم و با یک خاطره خوب از هم جدا شویم؛ در واقع باید به این بلوغ رسیده باشیم که جواب منفی نباید حتما با دعوا و دلخوری و حرف‌های آزاردهنده باشد و می‌توان خیلی آرام و با آرامش از هم جدا شد. به خصوص اگر از همان ابتدا آگاه باشیم که ممکن است از هم جدا شویم و این امری طبیعی است.
این روان‌شناس یادآور شد: هیچ‌کس و هیچ‌چیزی به اندازه ذهن‌مان به ما نزدیک نیست. برای آرامش روح، نیاز است که ذهن‌مان را آرام نگه داریم و فراموش نکنیم که آشنایی قبل از ازدواج برای شناخت است و لزومی ندارد که حتما و تحت هر شرایطی به ازدواج ختم شود. نباید ذهن‌مان را گول بزنیم، چون بعد از فروکش کردن احساسات از خواب غفلت بیدار می‌شود و شاید این بیداری زمانی اتفاق بیفتد که جبران مسیری که رفته‌ایم خیلی دشوار باشد.