همیشه می شنویم که باید از مواردی پیشگیری کنیم تا مبتلا به بیماری های دشوار و گاهی غیرقابل درمان نشویم واقعیت هم این است که رعایت سبک زندگی سالم از بروز بسیاری از بیماری ها و اختلالات جلوگیری می کند, اما بیماری هایی وجود دارد که پیشگیری از آنها تقریبا غیرممکن است با این حال تشخیص زودهنگام و درمان در ابتدای ابتلا به بیماری تا حد زیادی به کنترل بیماری کمک می کند و گاهی فرد می تواند تا پایان عمر با بیماری کنترل شده خود زندگی کند ام اس یک بیماری خود ایمنی است و چیزی که باعث می شود مهار خود ایمنی بدن کم شود, استرس و اضطراب های زیادی است که فرد با آنها درگیر می شود درباره بیماری ام اس و علائم آن در ادامه بیشتر بهوانید
ام اس (MS) بیماری خود ایمنی است که اثر آن روی سیستم اعصاب مرکزی بروز پیدا می کند. برای پیشگیری از این بیماری حداقل تاکنون راه حل قطعی پیدا نشده است، اما علائمی مثل مشکلات بینایی، خستگی بیش از حد، لکنت زبان و دیگر اختلالات می تواند نشانه ای از بروز بیماری باشد.
زمانی که محیط ژن ها را بیدار می کند
ام اس یک بیماری خود ایمنی است و چیزی که باعث می شود مهار خود ایمنی بدن کم شود، استرس و اضطراب های زیادی است که فرد با آنها درگیر می شود. البته گاهی گفته می شود استرس نقشی در بروز این بیماری ندارد، اما تحقیقات جدید نشان می دهد انواع اختلالات عصبی می تواند روی سیستم خود ایمنی تاثیرگذار باشد. بنابراین کاهش میزان استرس و اضطراب های فرد می تواند در مهار این اختلال تاثیرگذار باشد. انجام ورزش های مرتب نیز علاوه بر کمک به کاهش استرس، به تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری ها موثر است.
ژنتیک و محیط در بیماری ام اس تاثیرگذار هستند. در صورت وجود زمینه ژنتیک، فاکتورهای محیطی بسیاری ممکن است دست به دست هم دهند تا سیستم ایمنی بدن را به اشتباه با رشته های عصبی در سیستم عصبی مرکزی درگیر کنند. بنابراین اگر شرایط محیطی فراهم باشد، کسی که از نظر ژنتیک نیز شرایط را داشته باشد، به این بیماری مبتلا می شود. منظور از محیط، تغذیه نامناسب، مصرف نیترات زیاد به شکل غیرمستقیم، مواد نگهدارنده مواد غذایی، کمبود ویتامین D، آلودگی هوا، وارونگی هوا در فصل های سرد سال و تنفس گاز بنزین های نامرغوبی است که در بسیاری از وسایل نقلیه استفاده می شود. تاثیر امواج الکترومغناطیس نیز گرچه در مورد این بیماری به طور مشخص ثابت نشده، اما قرارگیری در معرض این امواج بی شک عوارض جانبی خواهد داشت.
چه زمانی باید نشانه ها را جدی گرفت؟
بیماری ام اس علائم مختلفی ایجاد می کند و یکی از شایع ترین آنها علائم حسی است. کاهش حس یا تغییراتی که در حس های بدن به وجود می آید، مثل احساس گزگز یا مور مور شدن دست و پا از علائم شایع ام اس است. افت دید و بینایی یا ایجاد دوبینی علامت شایع دوم ام اس است که ممکن است دوره طولانی داشته باشد و درمان آن زمان بر است. علائم حرکتی مثل ضعیف شدن یک سمت بدن، عدم تعادل و به وجود آمدن اختلالات ادراری از علائم دیگر بروز ام اس است. ضعف هر دو پا و علائم حسی دور شکم که به صورت نواری ایجاد می شود نیز از نشانه های پراکنده ام اس در بدن هستند.
با وجود این علائم افراد بسیاری به پزشک مراجعه می کنند و از خواب رفتن پا یا ایجاد گزگز می گویند و بیم بروز ام اس دارند. باید توجه داشت بروز چنین علائمی به صورت موقت یا برای مثال ایجاد تاری چشم در حد چند دقیقه، نمی تواند نشانه ابتلا به این بیماری باشد. این علائم باید مدتی طول بکشد. برای مثال علائم گذرایی که جوانی با آن درگیر می شود، نشانه قطعی از وجود یک بیماری یا اختلال نیست و حتی شاید علامتی از بیماری دیگری باشد. اگر علامتی تکرار شد و مدت طولانی (حداقل ۲۴ ساعت) ادامه داشت، لازم است برای تشخیص علت آن به پزشک مراجعه کرد. از طرف دیگر هنگامی که علائم ام اس بروز پیدا می کند، اگر بیماری چند روز یا حتی تا یک ماه دیرتر یا زودتر تشخیص داده شود، تفاوتی در روند درمان ندارد و شرایط اورژانس نیست. به همین دلیل گفته می شود تا زمانی که نشانه ها ادامه پیدا نکرد و مداوم نیست، جای نگرانی وجود ندارد. البته باید توجه داشت علامت غیرعادی که ماندگاری دارد، باید پیگیری شود و این علامت شاید نشانه بیماری ام اس یا بیماری های دیگر باشد.
اهمیت کنترل به موقع ام اس
امروز برای کنترل ام اس راهکارهایی وجود دارد که بسیار موثر است و اکنون بیشتر بیماران درگیر سال ها بدون مشکل زندگی می کنند، فقط نوع خاصی از این بیماری وجود دارد که تقریبا راه حلی برای کنترل آن وجود ندارد و در بیشتر موارد می توان از گسترش بیماری ام اس جلوگیری کرد.
موضوع نگران کننده این است که گاهی بیماران مبتلا به ام اس با انتخاب درمان هایی مثل طب سوزنی، گیاهی و سنتی روند درمان را به تعویق می اندازند، در حالی که این بیماری نیاز به درمان های دارویی و تحت نظر متخصص مغز و اعصاب دارد. نکته مهم این است که فرد مبتلا به ام اس به پزشک متخصص و متبحر مراجعه کند و با توجه به شرایط خود و مرحله ای از بیماری که در آن قرار دارد، داروهای مورد نیاز را مصرف کند. در این زمان نقش پزشک در تعیین نوع دارو و میزان آن پررنگ می شود و می تواند در کنترل روند بیماری تاثیرگذار باشد. بنابراین ام اس بیماری قابل کنترلی است که فرد می تواند تا بیست سال یا حتی تا پایان عمر هم بدون کوچک ترین مشکلی با آن زندگی کند.
رژیم غذایی مناسب برای کنترل ام اس
نقش مواد غذایی و رژیم غذایی در کنترل ام اس بسیار مهم است. رژیم غذایی کم چرب با میوه ها و سبزیجات تازه و خوراکی هایی مثل بادام تازه، عسل طبیعی، ماهی و دیگر مواد مقوی طبیعی انتخاب های مناسبی برای افراد مبتلا به ام اس به شمار می رود. میزان ویتامین D دریافتی بدن در مبتلایان به ام اس اهمیت زیادی دارد و لازم است افراد به میزان کافی ویتامین D دریافت کنند و سطح ویتامین D دریافتی بدن دو بار در سال بررسی شود. یکی از مهم ترین منابع دریافت ویتامین D نور خورشید و در مرحله بعد مصرف به اندازه مکمل های تامین کننده این ویتامین در بدن است.