به گزارش روز چهارشنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، محققان این مزیت را در میان افراد مسنی کشف کردند که داروهای فشار خونی مصرف می‌کنند که از «سد خونی مغز» عبور می کنند؛ سد خونی مغز حاشیه سلول‌های ویژه‌ای است که از عبور مواد سمی به مغز جلوگیری می کند.
این داروها شامل برخی مهارکننده های ACE و مسدودکننده های گیرنده «آنژیوتانسین II» یا ARB – دو کلاس عمده از داروهای فشار خون هستند.
محققان موسسه اختلالات حافظه و اختلالات عصبی در دانشگاه کالیفرنیا در آمریکا در این مطالعه داده‌های ۱۴ مطالعه را که قبلاً در مورد افراد مسن به طور معمول در ۶۰ یا ۷۰ سالگی منتشر شده بود، جمع آوری کردند. تمامی این افراد برای فشار خون بالا از یک مهار کننده ACE یا ARB استفاده می کردند.
در این مطالعه که حدود ۱۲ هزار و ۹۰۰ نفر بررسی قرار گرفتند، مشاهده شد افرادی که داروهای فشار خون نفوذ کننده به مغز مصرف می کردند، طی سه سال کاهش حافظه کمتری داشتند، در مقابل این مزیت در افرادی که داروهای فشار خونی مصرف می کردند که از این سد خونی مغز عبور نمی کنند، مشاهده نشد.
افرادی که از مزیت حفظ حافظه برخوردار شده بودند، داروهایی مانند مهارکننده های ACE کپتوپریل، فوزینوپریل، لیزینوپریل، پریندوپریل، رامیپریل و تراندولاپریل یا ARBs telmisartan و candesartan مصرف می کردند که از سد خونی مغزی عبور می کنند.
یافته های این مطالعه بار دیگر بر ارتباط میان فشار خون و سلامت مغز تاکید می کند. فشار خون بالا به عنوان یک عامل خطرساز برای زوال عقل در نظر گرفته می شود و شواهدی وجود دارد که کنترل شدید فشار خون خطر ابتلا به اختلال شناختی – کاهش مهارت های حافظه و تفکر – را با افزایش سن کاهش می دهد.
این تحقیق نشان می دهد که داروهای نافذ مغز ممکن است «منافع اضافی» فراتر از کاهش فشار خون داشته باشند. «ناسیون» استادیار موسسه اختلالات حافظه و اختلالات عصبی در دانشگاه کالیفرنیا در ایروین، گفت: تصور می کنم این اثر مستقل از کنترل فشار خون است.
نتایج این مطالعه جدید در مجله Hypertension منتشر شده است.