به گزارش روز دوشنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه اینترنتی بی.بی.سی.نیوز، در فضا، به دلیل نبود جاذبه، خون شناور می شود و به همین دلیل قلب زحمت کمتری برای پمپ کردن آن نسبت به زمین می کشد. در نتیجه عضلات قلب تحلیل می روند و این مشکل حتی پس از پایان ماموریت فضانوردان ادامه دارد.
اکنون به کمک آزمایشگاه دانشگاه شیکاگو ممکن است قلب ها در جریان ماموریت های فضایی اندکی بهتر بتپند.
بر این اساس گروهی متشکل از ۱۰ دانشجو به سرپرستی دکتر« ناروتوشی هیبینو» چالش بافت عروقی ناسا را برای تولید بافت قلب در آزمایشگاه پذیرفته اند. این کار به یافتن راه‌حل هایی برای مشکل برای مشکل تضعیف عضله قلب در سفرهای فضایی کمک می کند.
«کاترین نورمینسکی» که در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شیکاگو تحصیل می کند، برای درک بهتر پمپاژ خون در شرایط بی وزنی باید جریان خون را به بافت قلب یا سیستم پرفیوژن (سیستم خون رسانی) شبیه سازی می کرد.
نورمینسکی که در ماه اکتبر به این پروژه پیوست گفت: این پروژه واقعاً یک فرصت استثنایی در این سطح است.
او پنج وصله بافتی را پس از قرار گرفتن در سیستم پرفیوژن نگه می دارد.
جوایز نفرات اول و دوم به گروه‌هایی رسید که بافت کبد را تولید کرده بودند.
هیبینو خود یک متخصص قلب است؛ بنابراین بافت قلب را انتخاب کرد. اگرچه ایجاد این بافت از ساخت بافت های اعضای دیگر سخت تر است، اما این آزمایشگاه برای بردن جایزه سوم که ۱۰۰ هزار دلار است وارد رقابت شده است.
یافته های این گروه علاوه بر کمکی که به فضانوردان خواهد کرد می‌تواند به افرادی که مشکلات قلبی دارند از جمله افرادی که عضو پیوندی دریافت کرده اند کمک کند و به بازسازی سلول های بنیادی قلب نیز کمک کند.
«سارا کولجاکا» که در زمینه کشت سلول کار می کرد و ریاست این گروه را بر عهده داشت، متوجه شد که بخش سخت کار سیستم خون رسانی است و آنها باید دستگاه را از نظر نشتی و خاموش شدن دائم بررسی می کردند.
وی می‌گوید: ما مشکلاتی با فشار و جریان خون داشتیم که بر اکسیژن رسانی و رساندن مواد مغذی به بافت اثر می گذاشت. بنابراین گروهی متشکل از چهار نفر را مسئول دستگاه کردیم تا حداقل پنج بار در روز دستگاه را بررسی کنند.
این محقق پیش بینی می‌کند که نمونه بافت قلب ایجاد شده در این چالش در آینده برای آزمایش به فضا ارسال شود.
کولجاکا می‌گوید: اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم هر کسی که دچار سکته قلبی شود می تواند سلول های بنیادی خود را رشد داده و بافت قلب ایجاد کند تا جایگزین بافت آسیب دیده قلب شود. آنها می توانند قلب خود را کاملا احیا کنند. گزینه های ساده تری در این زمینه وجود داشت، اما فکر می کنم این گزینه واقعا موفقیت بزرگی است.