بهروز
یاراحمدی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: شیر بز حاوی میزان زیادی
اولیگوساکارید است و در واقع الیگوساکارید این شیر شباهت زیادی به شیر مادر
دارد.
وی با بیان اینکه این ترکیب مفید در شیر مادر به اندازه ۵ تا
۸ گرم در لیتر یافت می‌شود، افزود: این ترکیب در شیر بز ۲۰ برابر کمتر از
شیر مادر و در مقایسه با شیر گاو به اندازه ۱۰ برابر بیشتر است.
یاراحمدی
ادامه داد: این ترکیبات بدون اینکه هضم شود وارد روده بزرگ شده و مانند
پروبیوتیک‌ها عمل می‌کنند و فلور باکتریایی بیماری‌زا را از بین می‌برند.
عضو
هیأت علمی مرکز تحقیقات، کشاورزی و منابع طبیعی لرستان با اشاره به اینکه
شیر بز حاوی لاکتوز کمتری نسبت به شیر گاو است، تصریح کرد: این شیر در عین
حال خیلی راحت‌تر از شیر گاو جذب می‌شود. برای همین جهت استفاده افرادی که
به قند شیر حساسیت داشته و نمی‌توانند آن را تحمل کنند بسیار مفید است.
وی
اصلی‌ترین تفاوت شیر گاو و بز را در نوع چربی موجود در آن دانست و گفت:
شیر بز کاملاً یکنواخت است و برخلاف شیر گاو که قطرات چربی تمایل زیادی به
جدا شدن و آمدن به سطح را دارند در شیر بز این قطعات کوچکترند و معلق در آن
می‌مانند.
این دکترای علوم دامی خاطرنشان کرد: شیر بز حاوی اسیدهای چرب ضروری(لینولئیک و آراشیدونیک) بیشتری از شیر گاو است. این اسیدهای چرب به خانواده امگا ۶ تعلق دارند.
یاراحمدی اظهار کرد: این اسیدهای
چرب حاوی یک منبع انرژی سریع است که در عین حال به صورت بافت چربی مانند
ذخیره نمی‌شود. از این گذشته شیر بز میزان کلسترول را کاهش می‌دهد و تری
گلیسیرید و ترانس آمیناز را در سطح مناسبی نگه می‌دارد.
وی تصریح کرد: شیر بز جزء خوردنی‌هایی است که می‌توان برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی از آن استفاده کرد.